جشنواره فیلم زنان ایرانی که چندی پیش در شهر کوبلنتس آلمان نخستین دورهاش برگزار شد؛ یک میهمان ویژه داشت. میهمانی که با توجه به نام و کارکرد جشنواره میتوانست در همان نخستین گام کاری کند که این جشنواره جدی گرفته شود؛ و این میهمان ویژه و مهم کسی نبود جز رخشان بنیاعتماد؛ فیلمسازی که نهتنها در کلیت کارنامهاش به واسطه نگاه منتقد و معترض اجتماعیاش گل سرسبد سینماگران اجتماعی این مرزوبوم بوده، بلکه با توجه به جنسیتش در فعالیتهای جنسیتی سینمای ایران نیز کنار تهمینه میلانی و یکی دو چهره دیگر یکی از سردمداران حرکات برابریطلبانه بوده است. رخشان که در این جشنواره فیلمهای گیلانه و قصهها را داشت، در جلسه پرسش و پاسخ فیلمهایش و نیز در گفتوگویی که با دویچه وله داشت، درباره نگاه و نگرش و فیلمها و البته دوری ٦سالهاش از جریان فیلمسازی صحبت کرد؛ که سخنانش را به روایت مهناز ارشادی که سینماخوانده و سالهاست که در آلمان زندگی و کار میکند، میخوانیم. قصهها از نگاه رخشان بنیاعتماد داستانهای تلخ یک دوران سیاه قصهها در کارنامه رخشان بنیاعتماد فیلم عجیبی است. فیلمی که سرنوشت كاراكترهای فیلمهای قبلی این فیلمساز را پیجویی میکند و آنها را سالها بعد از وقوع داستانشان در شرایط امروز قرار میدهد. او درباره اینکه چه شد ایده دنبال کردن سرنوشت شخصیتهای فیلمهایش به ذهنش رسید، میگوید: , ...ادامه مطلب